เรื่องนี้กะว่าจะเขียนนานมากแล้ว ดองไว้ซะนานเลย (จริงๆ แอบดองไว้หลายเรื่อง) ได้เวลาขุดมาเขียนซักที

5/3/2013

         วันนี้หิมะตกลงมาเยอะมาก เปิดดูพยากรณ์เห็นบอกว่าจะมีพายุหิมะด้วยตอนเย็นๆ น้องแคร์ พึ่งมาชิคาโกทีแรก นึกว่า หิมะจะหมดแล้วตอนน้องมา แต่ปรากฏว่ามันยังตกอยู่ แคร์ตื่นเต้นมาก บอกพี่หลินไปดูหิมะกัน

         ทีแรกว่าจะพาไปที่แถวทะเลสาปมิชิแกนใกล้ๆบ้านที่เราเคยไป แต่มันค่อนข้างไกลแถมพายุกำลังจะมา เลยพาไปเดินที่ลานจอดรถใกล้ๆบ้าน หิมะขาวๆที่พึ่งตกมาใหม่ๆ สวยมาก หิมะตกลงมาหนาพอสมควร แคร์ก็ตื่นเต้นสุดๆ ส่วนเรา อยู่นานแล้ว แต่ก็ยังชอบหิมะเหมือนเดิม ลงมาจะถ่ายรุปกัน แต่หิมะตกใส่ตาซะจนลืมตาลำบาก เพราะเดินหันหน้าเข้าทางลมพอดี แต่ก็ไม่ทำให้แคร์เลิกถ่ายรูป แคร์กดไม่ยั้งเลยทีเดียว แต่ว่า ไม่ได้ถ่ายรูปตัวเองนะ ถ่ายรูปเราซะงั้น ^ ^"

         หิมะเนียนเรียบ และขึ้นมาค่อนข้างสูง ทำเอาอดใจไม่ไหว ลองนั่งปั้นตุ๊กตาหิมะกัน แคร์ช่อวหอบหิมะมาซะเยอะ ส่วนเราก็นั่งปั้นๆ โหยย กว่าจะทำให้มันเป็นก้อนกลมๆได้ ยากชะมัด แถมไม่เห็นกลิ้งๆเป็นก้อนโตๆแบบในการ์ตูนเลย กะจะปั้นตัวใหญ่ๆแต่ก็ไม่ไหว หิมะ ถ้าบีบแรงเกินมันก็จะแตก แต่บีบเบาเกินมันก็ไม่เป็นก้อน
แต่สุดท้าย ก็ปั้นเจ้าตุ๊กตาหิมะตัวเล็กๆจนสำเร็จ เย้! 

       ปั้นเสร็จ แคร์ก็บอกว่า พี่หลิน เราต้องหาอะไรมาทำตากับปากมัน มองซ้ายมองขวา เห้นแต่หิมะ เสียดายไม่ได้เอาแครอทติดมาด้วย ว่าแล้วก้เหลือบไปเห็นต้นไม้ที่ใบร่วงหมดซะแล้ว เลยไปเด็ดกิ่งไม้มาทำตาปากกับแขนมัน


      เสร็จซักที ตุ๊กตาหิมะ ว่าแล้วก็ถ่ายรูปคู่กับตุ๊กตาหิมะของเรากันจนหนำใจทั้งคู่ หิมะเริ่มตกหนักลงเรื่อยๆ เสื้อผ้านั่งก็คลุกหิมะจนชิ้นไปหมด ได้เวลาพากันเดินกลับบ้านกันซะที แต่ก็แอบสงสารเจ้าตุ๊กตาหิมะที่ทิ้งไว้ เพราะต้องเดินจากมันมาซะแล้ว อยากเอากลับมาแช่ตู้เย็นที่บ้านจริงๆ ><